(محسن دلیلی) غروب زندان
من و صدای شبیه صدای بارانی
من و صدای قدم های قلب زندانی
من و غروب شکسته میان آوازم
منی که غصه ام آزادی است و میدانی
به سان قاصدکی در میان کوچه ی شب
خبر برای تو دارم، توئی که بی جانی
خبر رسیده که امشب طلوع خورشید است
قرار بی ثمری در میان میدانی
رسیده حادثه تا نقطه ای که فریادش
نه دارد اول کار و نه هست پایانی
میان ثانیه ها لحظه هاست محکوم اند
دقیقه های غریب و دخیل عریانی
به پای دار غزلهای عشق و آزادی
نشسته دست دو راهی میان طوفانی
من و غروب و صدائی شبیه ثانیه ها
غزل غروب دوباره، میان زندانی
